(คนที่ทำงานตัดต่อมานานี่ ถึงเวลาของตัวเองมันขี้เกียจตัดต่อมาก ก็ตามนั้นละ)
.
ทำเกษตรมันไม่ได้สวยหรู แต่มันอยู่ที่ใจ ว่าจะสู้หรือจะถอย
บางคนทำแล้วท้อ แค่ปีเดียวก็ถอยไปเป็นลูกจ้างเขาเหมือนเดิม
เกษตรมันไม่ได้รวยได้ในปีเดียว 2-3 ปีขึ้นไป
.
ทำให้มันถูกที่ถูกเวลา..มันถึงจะโดน ไม่ไล่ตามกระแสที่ถูกปั่นขึ้นมา
สิ่งสำคัญคือการใช้ชีวิตอยู่กับธรรมชาติ ต้องปรับตัวเองเข้าหาธรรมชาติ ลดการใช้เคมีลงให้ได้
.
ปลูกพืชอะไร ก็ต้องมีความรู้ถึงธรรมชาติของการมีชีวิตของพืชนั้นๆ เรียนรู้ทำความเข้าใจกับพืชที่จะปลูก
.
รู้ความต้องการของตลาด ไม่ใช่ปลูฏสิ่งที่ชอบ ต้องปลูกสิ่งที่ตลาดต้องการ
จะถูกจะแพง ขอให้มันเป็นสิ่งที่ตลาดต้องการ
.
สินค้าเกษตรเดี๋ยวมันก็ถูก เดี๋ยวมันก็แพง สลับกันอยู่อย่างนี้
เราเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา มันก็ไม้โดนราคาสักที
.
1ไร่ ทำรวมๆกัน สัก 4-5อย่าง เอาทุกตารางนิ้ว มาเป็นเงินให้ได้นั่นละ น้ำทุกหยดปุ๋ยทุกเม็ดจึงจะคุ้มค้่า
.
การลดต้นทุนคือหัวใจของเกษตรกร..เพราะราคามันไม่ได้แพงอะไรนักหนา เราจึงต้องคิดที่จะหาสิ่งต่างๆมาใช้ทดแทนกัน
.
ความสำเร็จ จึงอยู่ที่วิสัยทัศน์..ของเจ้าของสวน โดยแท้จริงเท่านั้น..มันคือเรื่องจริงทั้งหมด
.
บางคน1ปี นั่งท้อ ไปต่อไม่ได้.เพราะกระบวนการเริ่มต้นมันผิดที่ผิดทาง
นั่นยังไม่ร้ายแรงเท่ากับ..ผิดแล้วยังไม่ยอมรับ ตรงนี้ละ อันตรายที่สุด ของชาวสวนที่ไม่ยอมรับความจริง
.
ต่อมา จึงเกิดความล้มเหลวที่ยากจะแก้ใขเยียวยา คทิที่มาของหนี้สินก้อนโต โปะกันไปเรื่อยๆ
.
วันนี้แค่ยอมเปลี่ยน ชีวิตก็เปลี่ยนแล้ว..อยู่ที่ใจว่ากล้าพอไหม..ใจคุณ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น