ถ่าย 4-8-65 พอดีไปเดินขุดหน่อกล้วยมาปลูก เลยถ่ายภาพกลับมาด้วย
ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานขนาดไหน ตั้งแต่ อดีต ถึงปัจจุบัน กล้วยพันธ์นี้ ก็ยังไม่ทำให้ผิดหวังเลย เรียกได้ว่า ในยุกที่ เศรษฐกิจ ตกต่ำถึงขีดสุด ในสมัย ทรราชย์ โจรปล้นชาติ กบฏแผ่นดิน อย่าง ไอ้ ประยุทธ์ จันโอชา และพวกพร้อง เขามาโกงชาตโกงแผ่นดืน
กล้วยที่สวนคือรายได้หลักที่หล่อเลี้ยงครอบครัวลุงมาตลอดจริงๆ ทั้งบดกล้วยดิบ กล้วยอบ กล้วยตาก เรียกว่า แปรรูปทุกอย่างที่เป็นไปได้เลยจริงๆ
กล้วย ที่สวนก็ช่างดีจริง เหมือนรู้ เจ้าของที่ทุ่มเทดูแลเขาอย่างดีมาตลอด กำลังจะอดตาย ถึงเวลาออกเครือทีไร ก็ออกมาให้อย่าง ใหญ่ ยาว ยักษ์ ทุกครั้ง โดยไมต้องเสียตัง ไปซื้อปุ๋ยสักบาท แล้วก็ยังไปกินหัวปลีมาตลอด ในรัชสมัยศก ที่โจรครองเมือง ทั้งต้มยำหัวปลี หัวปลีต้มจิ้มปลาร้า ยำหัวปลีปลากระป๋อง ทอดมันหัวปลี เรียกว่า ทำอะไรกินได้ เอาหมด พอได้กันตาย ในยุกที่เงินทองหายาก แต่ค่าครองชีพแบบโจรปล้น
ถ้าจะถามว่า เอาตัวรอดได้ไหม แบบนี้ ตอบได้แบบไม่ต้องคิด ได้ แต่ก็ลำบาก เพราะ ชีวิตประจำวัน ของคน วัฒนธรรมไทย ยังคงใช้กล้วยในกลายๆรูปแบบ ขนมไทยยังไช้กล้วยอยู่ กล้วย หัวปลี ใบตอง ก็ยังคงเป็นสินค้าที่ขายได้ตลอดกาล
เพียงแค่เราปรับตัว แล้วมุ่งเน้นไปที่ขายตรงให้ผู้บริโภค โดยตรง ตัด พ้อค้าคนกลางออก เอากำไร ส่วนั้น มาเป็นของเรา แล้วหันมาใส้ใจกับการพัฒนา รูปแบบ แพคกิ้ง เครื่องมื่อที่จำเป็นต้องมี ก็หามา อะไรที่ต้องลงทุนเรัยนก็ไปเรียน พยายมสร้างการจดจำ สร้างยี่ห้อ สร้างตัวตน ของเราขึ้นมาให็ลูกค้าจดจำให้ได้เท่านั้นเอง
จำไว้ว่า สินค้าซื้อที่ไหน ก็ได้ แต่ ยี่ห้อไม่ใช่ มันต้องเป็นยี่ห้อนี้เท่านั้น นั่นละความสำคัญของ แบรนด์ ที่ต้องสร้างให้ได้ วิธิที่จดจำได้ง่ายที่สุดคือ โลโก้ ที่เรียบง่าย แต่ดูโดดเด่น มั่นคง ภูมิฐาน มันจะสร้างความแข็งแก่งให้สินค้าเอง (วันนี้เอาเท่านี้ละ เมื่อยแล้ว)
