วันพฤหัสบดีที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2566

ทำยังไงเกษตรกร ถึงจะมีรายได้เป็นล้าน

การที่จะทำกล้วยให้ได้เป็นล้านๆบาท เขาไม่ได้ปลูกกันตามกระแส มีเครื่องมือ มีการจัดการบริหาร ทั้งการปลูก การตลาด มีที่ขายแน่นอน  ออกทำตลาดเอง ทั้งปลีก ทั้งส่ง น้ำต้องพร้อมตลอดปี ไม่ใช่หน้าแล้วแห้งสนิท

40-50 ไร่ ที่ลุงทำเป็นร่องสวน มีเรือรดน้ำ 2-3ลำ มีเรือสแตนเลส ลำเรียงผลผลิตขนาดใหญ่  เครื่องสูบน้ำ บ่อบาดาล มีคลองส่งน้ำเข้าถึง ถนนเข้าสะดวก



ฉนั้นวันนี้และหลายปีที่ผ่านมา เราจึงเห็นเห็นเกษตรออนไลน์ เกษตรตามกระแส เกษตรตามมีตามเกิด ล้มคว่ำไม่เป็นท่า หาทางโงหัวไม่ขึ้น เพราะทุ่มด้วยเงินลงไปเยอะ เรียกว่า เอาเงินมาทำเกษตร คือจ้างอย่างเดียว เดินชี้นิ้วจนเหนื่อย  บางคนหันมาเป็นกูรู ทางเกษตร ทั้งที่ไม่ได้ทำเกษตร แค่ไปอ่านๆของชาวบ้านเอามาบรรยาย จนกลายเป็นเทพเกษตรออนไลน์..พอลงมือทำจริงเจ๊งครับ เลยต้องหันมาเก็บค่าอบรม ชมเกษตรแทน


ปุ็ยอินทรีย์ ปุ็ยปลอดสารพิษ จากเทพเก๊ๆ พวกนี้ ออกมามากมาย อาสัยสร้างภาพให้ดูดี ขายได้หมดละ เพราะ คนสมัยใหม่ ไม่ชอบค้นคว้า ไม่ชอบคนหาด้วยตัวเอง คือว่า ทำเกษตรมันคือการที่จะรวยทางลัดได้ สุดท้ายเข้าสู่วังวนของการเป็นหนี ธกส เพราะโครงการวาดฝันทั้งภาครัฐ และเอกชน มันสวยหรูมาก  โคพหนองนา เกษตรพอเพียง เกษตรปลอดภัย สื่อขานรับกันเป็นทอดๆ ดาราออกมาทำรายการทีวีทางการเกษตร กันเป็นแฟชั่น



สุดท้าย เกษตรกรก็เดินทางสู่ความล้มเหลวอีกครั้ง ในหลายๆครั้งของชีวิต เอาหนี้ใหม่ไปโปะหนี้เก่าไว้ก่อน แล้วก็กู้มาใหม่กับโครงการใหม่ ที่ออกโดยภาครัฐเอง  โดยไม่ได้ศึกษา วิจัย ค้นคว้าอะไรเลย วาดฝันกันในห้องแอร์ ขีดเขียนโดยคนที่ไม่ได้ทำเกษตร ตั้งงบประมาณโครงการ ถ่ายรูปไปเบิกเอาผลงาน แล้ว จบ


ภาครัฐมีวิธีคิดเพียงเท่านี้ แต่ไม่เคยคือสร้างกำลังซื้อผลผลิตของเกษตรกร หรือไม่เคยคิดว่า เกษตรกรจะนำไปขายที่ไหน คุ้มราคาที่ทำหรือไม่   จะ100 จะ1000ปี มันก็เป็นอยู่ย่างนี้ ในระบบราชการ

การทีจะสู้ได้  ตัวเกษตรกรเอง ต้องลงทุนพัฒนาด้วยตัวเอง ลืมทุกโครงการของรัฐที่เอาแต่ถ่ายรูปส่งเอาผลงานทั้งหมด แล้วกลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง คิดก่อน เรามีฝีมือ ทำอะไรได้บ้าง หรือรอบเสาบ้านเรา มีอะไรที่เราเอามาทำได้บ้าง  หรือมีความคิดอยากจะผลิตอะไร ไม่ต้องเอาอลังการงานสร้าง  มีกะลา เอามาขัดขาย มีขุยมะพร้าวเอามาใส่ถุงละโลขาย มีเปลือกมะพร้าว เอามาสับใส่ถุงขาย  มีขี้วัว มีขี้หมู มีฟางข้าว เอามาเย็บเป็นกันกระแทกขาย สินค้าในเมือง ทุกอย่าง มันไปจากบ้านนอกนี่ละ ฉนั้นเงินมันไม่ได้อยู่ไกลตัวเราเลย



คุยกันกับคนไกล้ๆตัว ที่เอาถ่าน เอาเถ้านั่นละ หรือเอาความคิดไปปรึกษา คนที่เขาค้าขายในหมู่บ้านนั่นละ ว่ามีแบบนี้ควรจะทำอย่างไรให้มันขายได้ ไม่มีอะไรดีเท่ากับ ลองทำดู สักเล็กน้อย ขายได้ก็ทำต่อ ขายไม่ได้ ก็ลองหาตัวใหม่  อย่าลืม ต้องอาสัยคนรุ่นใหม่ เข้ามาจัดการ บริหารงาน คนรุ่นเก่าทำหน้าที่ผลิต คนรุ่นใหม่ ทำหน้าที่ขาย เพราะ โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว จะมานั่งเอาของมากองหน้าบ้านแล้วขาย มันม่ใช่  ทุกอย่างมันต้อง ออนไลน์ คนรุ่นใหม่ที่เก่งไอที จึงมีความสำคัญ อันดับ 1 ไม่ใช่ตัวสินค้า  จงพัฒนาคนก่อนที่จะพัฒนาสินค้า  ทำไปสักระยะนึง คุณก็จะพบโลกใหม่ โลกที่เงินลอยอยู่กลางอากาศ รอให้คุณเข้าไปใขว่คว้าเอาตามใจชอบ




สวัสดี วันที่ดีสำหรับทุกคน







อาชายาดอง

อาชายาดอง

เห็ดกระถินพิมานรักษามะเร็ง

พ่นควันไล่ผึ้ง

รักษาเก๊าท์

โกฏจุฬาลัมพาแห้ง

ยาดองล้มช้าง

ยาดองล้มช้าง