ในวันที่เหรียญสลึงข้างทางมีค่าที่สุดในชีวิต

เป็นบทความที่จะกล่าวถึงตัวเองอีกครั้ง...แล้วจะไม่กล่าวอะไรที่เป็นเรื่องส่วนตัวอีกเพราะมันจะน่ารำคาญ
(แค่อยากเป็นแรงบันดาลใจ..ให้คนที่กำลังท้อแท้ ได้ลุกขึ้นมาสู้อีกครั้ง)
.
.
ในวันที่ย้ายมาอยู่กำแพงเพชรใหม่ๆ ไม่มีรายได้อะไรเลย
มาแบบหมดตัว จริงๆ
.
สองผัวเมียมาอยู่กำแพงเพชร-ทิ้งลูก 3คนไว้ปทุม เพราะกำลังเรียน ทั้ง3คนยังไม่จบ
.
ค่าใช้จ่ายเลยกลายเป็น สองครัว ในแต่ละวัน..รายได้ก็ไม่มี
วันที่มาอยู่ ซื้อจอบมือสอง+ด้ามไม้ไผ่ 1 อัน 99บาท
.
มีเครื่องมือเท่านั้นจริงๆ กับแรงใจ ที่ฟันดิน ยกร่อง ปลูกมะเขือ
จนเป็นแปลงมะเขืออย่างที่เห็นๆกัน
.
มันมาถึงที่สุดตอนที่ไม่มีตังติดบ้านแล้ว
ตัดสินใจให้เมียไปอยู่กับลูก จะได้ประหยัด
คือซื้อกับข้าวกินครัวเดียว ที่ปทุม
................................................................
ถ้าจะกินข้าวกับน้ำปลา ผมจะกินคนเดียว
...............................................................
เก็บมะเขือแรกๆ มันก็ออกน้อย ลูกเรียน อาทิตย์ละ พันกว่าบาท
..............................................................
สิ่งที่ผมกินคือ มะเขีอที่มีหนอนเจาะขายไม่ได้
ผัดกับน้ำเปล่า (ไม่มีน้ำมันพืชใส่)ใส่เกลือใส่พริก
กินกับข้าวต้มซะส่วนใหญ่...ทุกวันกินอยู่อย่างนั้น
............................................................
เงินที่ขายมะเขือได้ เก็บทุกบาท เงินสลึงยังไม่ให้กระเด็นไปไหน
เพื่อส่งให้ลูกเมียกินที่ปทุม
เก็บได้วันละ100กว่าบาท-200กว่าๆ ในช่วงแรกๆ
ไฟไม่เปิดถ้าไม่จำเป็น
...........................................................
ผมทำแบบนั้น จน มะเขือ ออกมาเยอะ พอมีรายได้
ถึงให้เมียกลับมา กำแพงเพชร มาช่วยกัน
..........................................................
จนกระทั่ง ผลผลิตมันออกเต็มที่ก็มีรายได้วันละพันกว่าบาท
แล้วกล้วยเริ่มออก ชีวิตถึงรอด มาจนบัตินี้
..........................................................
.
แล้วคุณละ ถ้ามันยังไม่แย่ไปกว่าผม ในวันนั้น
ถ้ายังมีฝัน ถ้ายังมีไฟ พอมีทุนที่จะเริ่มต้นก้าวเล็กๆ
แผ่นดินนี้ยังอุดมสมบูรณ์....ที่จะพลิกฟื้นชีวิตได้
.
ลองก้าวเดิน สั้นๆดูก่อนไหม
ไปดูที่ตลาด อะไรขายได้
มะเขือ พริก กะเพรา โหรพา ผักคะน้า ยังขายได้
กางมุ้งเลยครับ...มุ้งที่เรากางนอนนี่ละ
แปลงใครแปลงมัน กางทั้งวัน ถูกกว่าซื้อยาฆ่าแมลง
........
กล้วยยังขายได้
มะพร้าวแกงยังเป็นที่ต้องการ
เห็ด ก็ยังขายได้ทุกวัน
........
ยังไม่มีทุนก็ไปเก็บผักตบ ฟาง เก็บเศษผัก
มาหมักปุ๋ยคอกขายก่อน กองเล็กๆ 20วันขายได้
......
ถ้าลุกขึ้นมาสู้ ตอนนี้ ตอนที่ยังมีแรงอยู่
สู้อย่างมีสติ อย่าสู้ตามกระแสเท่านั้น
ปลูกของโบราณๆ นั่นละถูกต้องแล้ว
.......
ความสำเร็จ รออยู่..นักสู้คนใหม่ คนไทยหัวใจแกร่ง
.................................................................................

เพลงนี้ผมเขียน แต่ง และทำขึ้นมา ในวันที่ผมเริ่มท้อแท้

เป็นช่วงที่ผมเข้าไปทำกิจกรรมในวัดโบสถ์ ปทุมธานี

.

ภาพนอกเหมือนให้กำลังใจ คนอื่น

แต่จริงๆ คือการให้กำลังใจตัวเองและครอบครัว ให้ลุกขึ้นมาสู้