สูงสุด สู่สามัญ...ตามรอยพ่อ...ทางรองที่แท้จริงของคนไทย
.
สินค้าเกษตร ถูกปั่นกันขึ้นมาทุกวัน รวยๆๆๆๆๆ
.
กระชายดำ โสม......คุณภาพเฮงซวย
โสมยิ่งกินยิ่งตาย อันตรายมาก แต่โฆษณาซะเป็นเทวดา
กระชายดำ คุณภาพ ต่ำช้าสามานย์ที่สุด เมือเทียบกับกระชายแกง
.
กระชายที่ดีที่สุด คือ กระชายแกง ของไทย คุณภาพดีกว่าโสม ปลอดภัยกว่าโสม ที่ไม่มีอะไรตกค้างในเลือด เมื่อกินไปนานๆ
ไม่เหมือนโสม นานๆ ระวังตายห่า (ไปหาข้อมูลเอาเอง อันตรายจากโสม)
..................
อยากรวย อยากพอมีพอกิน
ปลูกมะพร้าวแกง..คนไทยกินอาหารกะทิ ขนมหวานกะทิ...อย่าไปตกใจข่าว มะพร้าวลงราคา มันลงเฉพาะเขต ค้าส่งหน้าสวน..พอมาถึงภาคเหนือ กลาง อีสาน มันแพงเหมือนเดิมนั่นละ
.
มันแค่ตัดราคา จากคนกลาง เราขายเอง 15-20 บาทต่อลูก พอแล้ว หรือส่ง 7-8 บาทพอแล้ว มันก็ออกทั้งปี ให้น้ำให้ปุ๋ยมันบ้าง มันคือพืช ที่ออกลูกทั้งปีนะ มีรายได้ทุกเดือนเหมือนกัน
...................
อ้อยคั้นน้ำ...ลำละ 7-10 บาท(อย่ามองข้ามเชียว
-ปลูกสักงานสองงาน..คั้นน้ำขายเอง หัดเรียนรู้ เรื่อง หม้อนึ่งความดัน เรื่อง เครื่องบรรจุกระป๋อง เรื่องขวด ฟิมล์หด ส่ง30โล ก็ไม่กี่พันบาม ต่อยอดให้ได้ มีโอกาศเลยทีเดียว บ้านเราเมืองร้อน น้ำตก วัด แหล่งท่องเที่ยวมีทุกจังหวัด....อย่ามองข้าม
....................
กล้วยน้ำว้า...สามัญประจำบ้าน ที่คนเมือง ทั้งประเทศไม่มีโอกาศได้ปลูกได้กิน
.-กล้วยตาก กล้วยชิป กล้วนมัน ข้าวเกรียบกล้วย
-ที่ทำๆ มันเหม็นหืนมาก เรียนรู้เรื่อง เครื่องลมร้อน เรื่องแพ็คสูญญากาศ สำหรับกล้วยตาก ก็ยืดได้ 2-3เดือน หรือ เรียนรู้เรื่องการ ดูดอ๊อกซิเย่น หรือการเติมไนโตเจน เพื่อการรักษาความกรอบ อร่่อย ไม่เหม็นหืน ก็จะเป็นการต่อยอดสินค้าให้มีมูลค่าเพิ่ม 3-5 เท่า...เดินกันไปต่ออีกนิดนะพี่น้อง อย่าหยุดแค่ ปลูกแล้วขายให้พ่อค้าคนกลางแล้วถือว่าหมดหน้าที่ของเรา มันไม่ใช่
..................
ถ้าเรายังไม่ขยับ..อีกไม่นาน สินค้า พืชผัก จากจีน จะกรีฑาทัพ เข้ามาถล่มพวกเราแน่ ตามข้อตกลง เมื่อไม่มีกำแพงภาษี มากั้น ตอนนี้เหลือแค่ไทยเรา ยังไม่มีขนส่ง ทะลุไปถึง มาเล เท่านั้นเอง
.
ถ้าไทยทำเสร็จเมื่อไร จีนทะลุ ถึงทันที แล้วอะไรจะเกิดขึ้น ขนาดทุกวันนี้ ผักจากจีนยังทุบ พวกเราแทบไม่รอด เอาเข้ามาไม่เสียภาษีสักบาท
.
แล้วถ้ามันสะดวกสะบายในอีก 3-5 ปี ข้างหน้า เราไม่คิดปรับตัวตั้งแต่วันนี้ สงครามครั้งนี้ เราคงพ่าย
.
เพราะรัฐบาลเราไม่มีวิสัยทัศฯ์ เราเป็นเมืองเกษตร แต่ขาดการพัฒนาด้านเกษตร อย่างจริงจัง
.
ทุกโครงการ คือการทุจริต โกงกินของเจ้าหน้าที่..ตรงนี้ต่างจากจีน ที่เขาทุ่มเท การส่งสินค้า ออกนอก ส่งพ่อค้าออกนอกประเทศ
.
ของเรา แค่จะส่งเข้าตลาด ยังหาทางไม่เจอ
.
ทุกยุค ทุกสมัย มีแต่นายก ขี้โกง ปล้นประเทศ มาหลายร้อยปี...นี่ละความอัปยศของประเทศไทย
.
วันนี้..เราจะยืนอยู่ได้ก็จากการรวมกันเอง อย่างเข้มแข็งเท่านั้น..ถึงจะไม้ตกเป็นเบี้ยล่างของใคร.
.
แล้วอย่าหลงเชื่อ อะไร ที่มาการรัฐบาล เพราะมันคือการโกงกิน ทุกรูปแบบตลอดกาล
.
คิดได้..คิดตามก็รอด ไม่คิดก็รอวันตาย
.
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น