แผนการทำงาน ที่ทุกวันนี้ ทำให้งานของลุงเดินไปได้
1.ลุงจะผลิตหน่อกล้วย ต้นแบบก่อน เป็นลำดับแรก
2.จัดส่งให้กับลูกไร่ เป็นลำดับที่ 2 ซึ่งทุกคน จะปลูกคนละ 2สายพันธ์ หรือกล้วย 2 ชนิด
3.หน่อกล้วยทั้งหมดของลูกไร่ จะถูกส่งกลับ มาขายให้ลุงทั้งหมด(รายได้จะดีกว่าขายลูกกล้วย)
4.ถ้ามีเครือ ต้องการจะขาย ก็จะมีพ่อค้าไปตัด ราคาว่ากันเอง จะขายใครก็ได้ เป็นอิสระ
.
.
มันเป็นเรื่องของใจ.....ลุงบอกว่าอย่าขายคนอื่น ถ้าแอบขายลุงก็จะตัดออกไปไม่รับซื้อหน่อ พอไม่มีคนซื้อมันก็จบไป ขาดรายได้..ลุงไม่ใช่คนใจดำ แต่รักคำพูด ถ้าจะทำงานร่วมกัน มันต้องเชื่อใจกันได้
.
ปุ๋ยไม่มีมาเอา บางทีไม่มีน้ำมันสูบน้ำมาเอา ราคาหน่อก็ให้สูงกว่าชาวบ้านทั่วไป.........ถ้าโลภ เลิกกัน
.
.
.
ลุงคงทำไม่ไหว ถ้าไม่บริหารจัดการแบบนี้ คงไม่มีใครคิดว่า ลุงจะทำด้วยตัวคนเดียว 200-300ไร่หรอกนะ
.
.
หน้าที่ลุงคือพัฒนาพันธ์ ดูแลหากล้วยที่ ดกๆ มาปลูกแล้วส่งลูกไร่ ..ผลิตหน่อ แล้วต่อด้วยงานบริหารจัดการ ให้ธุรกิจ มันเดินไปให้ได้ นั่นละ สิ่งที่ลุงทำมาตลอด 4 ปี
.
.
อีกไม่นาน จะได้เห็นกล้วยน้ำว้า ราคาหวีละ 100-150 บาท
คำถามคือ ทำไม กล้วยหอม ยกไปราคานั้นได้ แล้วกล้วยน้ำว้า ทำไม จะทำไม่ได้
.
สมการนี้ ...ลุงกำลัง แก้อยู่ โจทย์นี้ มีคำตอบในใจแล้ว...แค่รอทดลองกับผลผลิตที่ได้เท่านั้น
.
การเพิ่มมูลค่าสินค้า มันวัดกันที่ความกล้า บ้าบิ่นเป็นหลัก ในการทำงาน เท่านั้นละ 5555
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น