คนที่ทำกล้วยน้ำว้าจริงๆ นะอยู่ได้นะ
ไม่สนราคาว่ามันเท่าไร ถูกก็เงิน แพงก็เงิน ขอให้ขายได้อย่างเดียว
.
ขายเองมั่ง ขายส่งมั่ง ทำหลายๆอย่าง ไม่ใช่ ทำมันอย่างเดียวแล้วนอนเล่น เวลาตั้ง 24 ชม. ทำได้อย่างเดียว มันไม่ใช่
.
ก้มหน้าก้มตาทำกล้วยไปตลอด ถูกแพง ไม่เคยบ่น ขายหมดละ
.
เวลาที่เหลือ ก็หาอาชีพมาเสริม ที่มันได้เงินสดรายวัน เอาไว้กินไว้ใช้ กล้วยในสวนก็เอาไว้ใช้หนี้สิน ค่าเทอม ผ่อนรถ
.
แบบนี้ชีวิตไปรอด ไม่ใช่จ้องจะกินกับกล้วย อย่างเดียว ของในสวนเอาไว้ใช้หนี้
.
กินรายวัน ก็หารายวันเอา ขายของ ตอนต้นไม้ ขายเสื้อผ้า ทำขนม ทำสบู่ น้ำยาล้างจาน ทำเชื้อไตรเคอโดม่า ทำน้ำหมัก ทำยาสระผม ทำสารพัดทำ เพื่อให้มีรายได้รายวัน นั่นละ ถึงอยู่ได้
.
ต้องทำให้รอบตัว ดูลุงนี่ละ ทำสารพัด ไม่รวยได้รอด อยู่ได้ เพราะรายได้ มันมาหลายทาง
.
นี่เรื่องจริงทั้งนั้น ขายออนไลน์นี่ละ เข็มขัด กระเป๋า แว่นตา รองเท้า อุปกรณ์ตกปลา ขับรถเที่ยว หาของมาขาย ไปให้ถึงแหล่งผลิต
.
หรือเอาของในสวนมาแปรรูป ของเราไม่มีก็ไปซื้อขเางบ้านมาก่อน ทำให้ไม่เหมือนใครเดี๋ยวก็ขายได้เอง
.
ขนาดปลาย่าง ยังส่งเคอรี่ได้ นับประสาอะไร กับสินค้าอื่นๆ จะขายไม่ได้..มันอยู่ที่แนวทางการนำเสนอ เท่านั้นละ
.สวัสดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น