ประเทศไทย โชคดี ที่ตั้งอยู่ตำแหน่งที่เหมาะสม ในการทำเกษตร
พร้อมที่จะเป็นแหลงอาหารของโลก ที่ประเทศอื่นๆ อิจฉา
.
เกษตรกรไทย รู้จักการผลิต อาหารมานาน
แต่..ทำไม เรายังยากจน
.
ไมต้องให้ฝรั่ง ยี่ปุ่น มานั่งวิเคราะห์ให้อายขายขี้หน้าหรอกครับ
รัฐบาล โง่ๆ ที่ปกครองประเทศ มันขาย ความจริงใจ มันโกงทุกรัฐบาลนั่นละ
.
วันนี้ พวกเรา ต้องฟังเกษครกร ด้วยกันเองเท่านั้น อย่าฟังรัฐบาล เพราะเจ๊งอย่างเดียว
.
เราทำเป็น ปลูกเป็น แต่เราถูกมอมเมาด้วยสารเคมี จนดินตายน้ำตาย
วันนี้ถ้าเราหยุดให้แบบสิ้นเชิง แล้วปรับปรุงดินด้วยวิถ๊ทางธรรมชาติ อย่างจริงจัง ปีเดียวเท่านั้น เราฟื้น
เป็นการฟื้น อย่างถาวรและยั่งยืน
.
หยุดยาทุกชนิด พึ่งพาธรรมชาติ สร้างระบบนิเวท ขึ้นในแปลงผลิต ธรรมชาติ จะควบคุมกันเอง
.
หยุดฟังเจ้าหน้าที่เกษตร ทุกคน โม้ ทั้งนั้น...ไล่ออกจากบ้านไป แล้วฟังเกษตรกรที่ทำจนประสบผลสำเร็จ อย่างเป็นรูปธรรม ปราชญ์ชาวบ้านฟังนิดหน่อยพอ บางคนก็ขายฝันมากไป
.
โรงเรียนที่ดีที่สุด คือ สวน ไร่ นา ของท่านนั่นละ ย้ำ โรงเรียนที่ดีที่สุดคือ สวนของท่านเองนั่นละ
.
ลงมือทำ..ปลูก-เดินดู-เรียนรู้-บันทึกไว้ แค่นี้เอง..แล้วท่านจะเรียนจบได้เองแบบไม่ต้องพึ่งพาปัจจัยภายนอก
.
สิ ่งที่เราขาดไปจริงๆ คือ..การบริหารงานสวนมากกว่า
.
เช้ามา ต้องทำอะไร ดูแลอย่างไร ตางรางการทำงาน
พืชที่เราปลูก มีวงจร ชีวิตอย่างไร ปลูก กี่วัน เริ่มออกผล กี่วันเก็บเกี่ยวได้
เกรดสินค้า เกรดเอ ขายที่ไหน บี ซี ขายที่ไหน
.
ทุกอย่างต้องบริหารจัดการควบคุมได้
วันไหน ผลผลิตจะออหก จะออกจำนวนเท่าได
มีการทำไหม (ไม่มี)การติดแทค ให้กับต้นไม้ทุกต้น เพื่อรู้วันตัด(ไม่มี)
ตรงนี้ละ ที่เราต้องเพิ่มเข้าไปในตัวเกษตรกร..การคิดและบริหาร
..
การเพิ่มผลผลิตต่อไร่ให้สูงขึ้น ด้วยการบริกหารจัดการ
บริหาร ดิน บริหารน้ำ บริการปุ๋ย ว่าต้องใช้เท่าไร ต้องทำปุ๋ยคอกสำรองเท่าไร
.
การบริหารงานขาย การรวมกลุ่มในชุมชน ก็ไม่เข้าใจว่าทำไม มันยากเย็นนัก ทั้งที่มันคือช่องทางให้การขายสินค้าที่ดี
.
เริ่มต้นแต่น้อย กล้วย 5 ไร่ กำลังดี ช้าๆ แล้วเริ่มพัฒนา ต่อยอดผลิตภันฑ์ ค่อยๆรุกตลาด แบบยั่งยืน สร้างแบรนด์ให้จดจำให้ได้ ป่าล้อมเมือง ยังใช้ได้ผลเสมอมา
.
แค่เราไม่ยอมเป็นแค่โรงงานรับจ้่างผลิต เราต้องเป็นเซลแมน เป็ยนฝ่ายขาย ของเราเอง
.ตรงนี้ละ ตือทางรอดของยุก ปลาใหญ่ กินปลาเล็ก ถามว่า ทุกวันนี้ ปลาใหญ่ ทำไมยังกินปลาเล็กไม่หมด
.
เพราะมันมีช่องทางให้ปลาเล็กที่ฉลาด เล็ดลอดออกมาได้เสมอนะซี
.
ส่วนปลาเล็ก โง่ๆ ก็โดนกินไปเท่านี้ละ วันนี้
..............................................
เงิน สามสี่ล้านนี่ ไม่ได้มาเพราะโชคช่วย แต่มาด้วยการทุ่มเท
คิดๆๆๆๆ ลงมือทำ ทำในสิ่งที่แตกต่าง......ลุงไม่ยอมเป็นแค้่โรงงานรับจ้างผลิต
.
ทืุกวันนี้ ทำหน้าที่ ฝ่ายขาย ให้กับตัวเอง
โรงเรียนของลุง ก็คือสวนของลุงนี่ละ ดีที่สุดแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น