คงจะเป็นประสบการณ์ชีวิต อีกครั้งหนึ่งที่ต้องบันทึกเอาไว้ ถึงความพ่ายแพ้ในความพยายามต่อสู้กับความสำเร็จ ที่ไปไม่ถึงฝั่งฝัน
การล้มครั้งแรก เกิดจากน้ำท่วมรังสิต ในครั้งนั้น เคยกล่าวไว้แล้ว ว่าก็ด้วยความช่วยเหลือของ อาจารย์แดง เพื่อนคนเดียวที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือในยามที่ชีวิต กำลังหาทางรอด ..เหลือเพื่อนคนนี้คนเดียวจริงๆ
............
ครั้งนี้ ก็เช่นกัน
ถามว่า ล้มได้อย่างไร ทั้งที่เห็นเหมือนจะดีกว่าคนอื่นๆ ที่ทำเกษตร
ก็ลองคิดดู ว่าการที่ฝนตกลงมา 6-7 เดือน สวนกล้วยทั้งหมดเสียหาย 100% จะเอารายได้มาจากไหน แถมน้ำยังท่วม ไม่ลด จะฟื้นฟู จะกู้สวนก็ทำไม่ได้..แล้วจะเอารายได้มาจากไหน ไม่ได้ทำมาหากินตั้งเกือบปี
.
ลองสังเกตุ ดูว่า หลังๆ ลุงไม่ได้รับลูกไร่เพิ่มเลย เพราะไม่มีเวลา ที่จะทำ ถ้ารับเพิ่มไหม่กลัวจะดูแลไม่ทั่วถึง จึงบริหารงานแค่คนเก่าๆเป็นหลัก
.
การลงทุนสวน 3 แสนกว่าบาท รอบใหม่ หายวับไปกับน้ำ กับความหวังรายได้ สองล้านกว่าๆ มลายหายสิ้นกับหนี้ก้อนใหม่ เพราะ ถอยรถทีเดียว 2 คัน กับลูกเรียนอีกปีละแสนกว่าบาท กับต้องส่งหนี้เก่า ของ ธกส อีก
......
คิดกันทันที เงิดสดที่จะต้องหาเข้ารายวัน เอาตรงไหน กล้วยก็ไม่มีแล้ว ค้าขายเท่านั้น ที่จะได้เงินสดทุกวัน
.
การนำเข้าสินค้าจากจีน แบบจริงจัง จึงเกิดขึ้นทันที
เอาไง ละที่นี..ภาษาอังกฤษ ก็อ่านไม่ได้ แปลไม่ออก ถือเป็นโชคดีละกัน ได้เพื่อนคนนึง เข้ามาช่วย ทั้งที่ไม่เคยเห็นหน้าตากันจริงๆ จนทุกวันนี้
.
คุณมิลันตี..เข้ามาให้คำปรึกษา แนะนำ การแอ็ดบัตร เคดิต และการสั่งซื้อในช่วงแรกๆ เรียกว่า ลุงถามตลอดนั่นละ จนสามารถสั่งเข้ามาขายได้ทุกวันนี้ ไม่ใช่ขายแค่ในเฟสนะ ลงโฆษณากับกูเกิ้ล กับเฟส ตลอดเวลา ยอดขายเลยพอเลี่ยงตัว ส่งรถ ส่งลูก เรียนได้ไปเดือนๆนึง
.
ที่นี้ ลูกกับเมีย ยังว่าง เพราะสวนยังลงไม่ได้ น้ำยังขังสวนอยู่ ก็คิดกันว่า จะทำอะไรดี ที่คนทุกคน ทุกเพศทุกวัย ต้องกินทุกวัน
.
มันมาจบตรง กาแฟ และเครื่องดื่ม นาๆ ชนิด เพราะถือว่าลูกมีความชำนาญอยู่แล้ว เพราะทำมาเกือบ 10ปี กับ พันธ์ไทยมั่ง ชาวดอยมั่ง อเมซอนก็เคยไปขาย กับอีกหลายๆงาน เลยเอามาประยุก ลองผสมกันดู ให้เป็นลักษณะ การมิกซ์กัน ให้ลงตัว ในสูตรของตัวเอง
.
แต่ไม่ได้ตั้งร้านขาย เน้นขายตามงานวัดมากกว่า เพราะคนมาเที่ยวต้องกินแน่ๆ ก็มีรายได้คืนละ 3000-15000 โดยประมาณ อยู่ที่งานเล็กหรือใหญ่
.
นี่คือ ความล้มเหลว ย่อมสร้างหนทางเดินใหม่ๆ ให้เสมอ รายได้รวมๆกัน ก็ถือว่า เกือบแสนบาท ทั้งขายออนไลน์ขายกำแฟ
.................
ที่นี้ มาถึงการ ใช้ชีวิตประจำวัน เราจะลดการใช้เงินสด ลงได้อย่างไร
ทันที ที่นำลด ตัดสินใจ ยังไม่ปลูกกล้วย ต้องปลูกผักก่อนเลยทันที เพราะต้องกินทุกวันจะได้ประหยัด
จึงจะเห็นว่า ลุงอัพเรื่องผักทันที หลังน้ำลด หว่านดะไปหมด คือขอให้ขึ้นอย่างเดียว ต้นไหนโตก่อน กินก่อน.
.
หลังจากนั้น จึงลงมือปลูกกล้วยตามมาทีหลัง อย่างที่เห็นๆกันนั่นละ
.
ชิวิตจริงๆ มันไม่ได้ง่ายขนาดนี้ คิดทุกวัน วางแผนการทำงาน ที่จะก้าวไปข้างหน้า ความตั้งใจ จะเป็นผู้รับซื้อคาเวนดิน ลงห้องเย็น ขยายตลาดในประเทศ ทุกอย่างหยุดหมดจริงๆ เพราะถ้าเร่งก้าวตามแผนเดิม นี่ เจ๊งสนิทแน่
.
เที่ยวนี้ จึงเป็นการล้มแบบมีประสบการณ์ เหมือนรถที่วิ่งมา 200 แล้วน้ำมันจะหมดแต่ไม่ถึงบ้าน มันจึงต้อง ลดความเร็ว ลง จนแทบจะหยุดสนิท เพื่อประคองตัว เรียกว่า วิง 5 กม/ชม ก็ต้องทำ เพื่อเอาตัวรอด
.
ความยากลำบากในการฟื้นฟู ก็สาหัส แบบที่ไม่รับโทรศัพท์ใครเลย..จริงๆ ลุงไม่รับเลย ยกเว้น นานๆฟลุ๊กจะรับสักครั้ง
.
เพราะสมอง คิดอย่างเดียว จะสู้ จะเดินอย่างไร จะก้าวแบบไหน ปัญหาต้องแก้ที่ละจุด เงินสดต้องประคอง
.
ขนาดแบคโฮ ต้องทำๆ หยุดๆ เพราะเงินเติมน้ำมันไม่มี มันมี แต่ต้องส่งให้ลูกเรื่องเรียน ผ่อนรถ กับค่าใช้จ่าย รายเดือนในบ้าน
.
จนกระทั่ง ทุกอย่างเริ่มเข้าที่ ค่อยๆเดิน ค่อยๆฟื้นฟู ที่ละ 50-100 ตารางวา ทีละนิดเลยละกัน
จนวันนี้ เริ่มหายใจได้สะดวกแล้ว
.
ผลผลิตมันออกมาให้กินเยอะมากจนเหลือกิน 5555
ลองดูละกัน เยอะชนิดที่ว่า ฉีดน้ำขึ้นไปบนฟ้า แล้วตกลงมา ต้องโดนผักลุง
.
วันที่ล้มคิดอย่างเดียว ต้องมีอาหาร ต้องปลูกต้องสร้างอาหารประจำวันก่อนเป็นลำดับแรก
ผลเลย อย่างที่เห็น สวนไม่มีที่จะเดิน มันแน่น
.
เรียกว่าจะกินอะไร หว่าน อย่างเดียว
โชคดีที่มีห่าน เป็นตัวผลิดใข่ ให้แบบฟรีๆ เพราะห่านมันกินหญ้า จึงไม่สร้างภาระ ในการเลี้ยงดู
หวดหญ้าจน แหน ผักตบ ใบใผ่ ใบกล้วย ต้นกล้วย ไม่ต้องหั่น ผ่ากลาง วางไว้ ชอบมาก เลยได้ใข่กินแบบเหลือทิ้งเลย ตอนนี้ก้เหลือเป็น100 เพราะกินไม่ทัน ไม่ได้ฟัก เพราะทีปริมาณพอแล้ว 40 กว่าตัว
.
วันนี้การวางแผนการทำงานเป็นขั้นเป็นตอน ผ่อนหนักเป็นเบา ทำให้ลุงเริ่มขยับได้อีกครั้ง ถึงจะไม่คล่องนัก แต่ก็ไม่สาหัสแล้ว
.
แต่สิ่งที่สะสมไว้ ไม่เคยขายนะ ซื้อมาแล้วไม่ขาย
ทองก็อยู่เหมือนเดิม...เมื่อล้มใหม่ เราก็ต้องลุกใหม่ ไม่ไปยุ่งกับของเก่า
.
คนเรา ล้มได้หลายครั้งในชีวิต
ถ้าล้ม เราก็แค่ กลับมายืนที่จุดเดิม เท่านั้น คือจุดที่ไม่มีอะไรเลย แล้วเราก็ทำซ้ำแบบเดิม ตามประสบการณ์เดิมเท่านั้น
.
ครั้งแรกที่ล้มลุงปลูกมะเขือ ครั้งนี้ก็ปลูกมะเขือ พริก มะระ แตงกว่่า กระเพา คะน้า กวางตุ้ง ปลูกยันถั่วลิสง มะกอ คือปลูกให้แหลก เพื่อเอาไว้เป็นแหล่งอาหาร เมื่อเรามีอาหารกิน เราก็มีทุนที่จะไปกอบกู้สวนของเราเท่านั้นเอง
.
นี่คือการทำซ้ำแบบเดิมกับที่ล้มครั้งแรกเลยละ..เรียกว่า ล้มแบบมีประสบการณ์
.
ตอนนี้ก็ปลูกกล้วยได้แค่ 1.5 ไร่ โดยประมาณนะ แต่แน่นมาก นั้นหมายถึงรายได้ที่จะตามมา จะเท่ากับ คนที่ทำ 5-8 ิไร่ เลยทีเดียว
.
ก็แค่เล่าให้ฟัง เผื่อคนที่ล้มแล้ว ยังหาทางลุกไม่ได้ ก้น่าจะเป็นแนวทางในการที่จะลุกขึ้นมาสู้ อีกครั้งนึงได้่..ถ้าใจยังสู้ ก็ยังไม่รู้ว่าแพ้นะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น