รายได้วันละ 5000 มาจากไหน

คำถามในใจทุกคนเลย
อยากมีรายได้วันละ 500
อยากมีรายได้วันละ1000
อยากมีรายได้วันละ5000
.จบตรงแล้วต้องทำยังไง ทุกราย
.
ง่ายๆ ลงมือทำทันที ไม้ต้องคิดเยอะเรื่องขาดทุนหรือกำไร
ลงมือทำทันที แล้วรายได้จะทะยอยเดินตามหลังมา
ลงมือทำเรียนรู้ไปกับสิ่งที่ทำ ไม่ต้องมานั่งโพส ว่าทำอะไรดี
ดี..ทุกอย่างที่ลงมือทำ แล้วนั่นดูสิ่งที่ทำบ่อยๆ มันใช่ไหม มันถูกไหม แล้วจะทำเงินกับมันยังไง
.
อย่าทำงานหน้าเดียว ค่อยๆขยายงานออกไปทางอื่นมั่ง
อย่างลุง คอม-กล้วย-สมุนไพร-รถยนต์-การผลิตสินค้าเองเล็กๆน้อยๆ ค่อยๆขยับ
จากลงทุนหลักร้อย มาหลักพัน มาหลักหลายพัน..เท่านั้นละ
สังเกตุให้ดี ตอนนี้ขยายมาทางผึ้ง ทั้งที่เลี้ยงไม่เป็นนี่ละ ลังกำลังมา 10 ลัง
ถามว่ามั่นใจไหม ไม่มั่นใจ แต่มันต้องลงทุนเรียนรู้ เพราะ 10-30ลังนี่ คิดว่าผึ้งคงพอทำเงินให้เราได้บ้าง โดยที่เราไม่ต้องไปดูแล ถึงเวลาก็ไปเปิดดู
.
กระเจี๊บยหว่านแล้วทิ้ง 4 เดือนเจอกัน
ยอปลูกแล้วทิ้ง ตอนนี้บางต้น ไปเกือบศอกละ
มะรุมปลูกแล้วทิ้ง
แค่ขยันเอาไปทิ่มลงดิน
.
ที่เหลือ เอาเวลามาคิดวางแผนขยายงาน ออนไลน์มให้ตรงกับความรู้ความสามรถที่พอจะมี
แค่งูๆปลาๆ ก็พอเดินไปได้
.
มีเงิน 500 บางที่ก็ได้สินค้า 4-5 ชิ้นมาลองขาย
มีเงิน 1000-2000 บาท ก็ขยับไปสั่งสินค้าใหญ่ขึ้นอีกนิด มาขาย ได้สัก 5-10 ชนิด อย่างละชิ้นพอ ขายได้แล้วค่อยสั่งใหม่
ทำสักปี 2 ปี รายได้วันละ 2000-5000 บาทไม่ใช่เรื่องยากแน่นอน ประสบการณ์ไง ที่สอนเรา
ที่สำคัญ วันนี้ต้องเริ่ม ให้ได้ก่อน ลองกว้าไปสักครึ่งกว้าก่อน
.
มองหาสิ่งใหม่ๆ นอกแส ให้มากกว่าในกระแส นั่นละ จุดที่จะพาไปสู่ความสำเร็จ
.
วันนี้ไม่เริ่ม ก็จะไม่มีผู้ประสบความสำเร็จในวันพรุ่งนี้
.

มีป่าไม้ก็ดีแล้ว แต่เผื่อทางเลือกไว้บ้าง ป่าที่ไม่ต้องรอ 10ปี หาป่าที่มีรายได้ ตั้งแต่ 1-2 ปี มั่ง

ตะเคียนทอง
มะค่า
ต้นแดง
พะยุง
สักทอง
ฯลฯ
.
ก็ว่าจะขายได้คนละ 5 ล้าน 10 ล้าน 20 ล้าน
.
ผู้รับซื้อคือใคร ขายที่ไหน ขายได้ต้องอีกกี่ 10ปีขึ้นไป
ค่าใช้จ่ายในการดูแล
สิ่งที่เห็นคือ ขาดการวางแผนในระดับอุตสากรรม และต่อยอด
พอโต เท่าที่เห็นก็มาถามว่า จะขายที่ไหน มีใครรับซื้อบ้าง ราคาถูก ต้นละพัน 15 ปี (แก่นมันเล็กนะ)
.
รายได้ 75 บาท/ต้น/ปี...รอ 15 ปี
.
พยุงไม่ได้แพง ถ้าไม่แบกเอาไปขายที่จีนเอง
.
มีป่าไม้ก็ดีแล้ว แต่เผื่อทางเลือกไว้บ้าง ป่าที่ไม่ต้องรอ 10ปี หาป่าที่มีรายได้ ตั้งแต่ 1-2 ปี มั่ง.....
เปลี่ยนมองมุงจากฝันสู่ความจริง
เท่าที่เห็น ยังต้องเสียตังตัดหญ้ากันอยู่ แทนที่จะเอาพืชอื่นเข้าไปลงเป็นรายได้ ตัดหญ้าโชว์กันตลอด นั่นคือต้นทุนที่สูญเปล่า
.
ห่วงว่าจะไม่มีกินกัน รายได้รายวัน มันจะไม่มี แล้วอาชีพเกษตร รายย่อยมันจล่มทั้งระบบ กลายเป็นทุนใหญ่กินเมืองไปจนหมดเมือง นั่นละ

คนที่ไม่กล้า ก็ไปต่อท้ายแถว คนกล้าก็เดินหน้า นำไป

ฝนมันไกล้จะมา ช่วงนี้ก็เริ่มหาไม้แปลกๆมาเพาะรอ
ก็แบบวัดดวงทั้งนั้นละ ขึ้นไม่ขึ้นก็ถือว่า ได้ลอง
ถ้าขึ้นก็ทำเงิน ไปต่อได้....ถ้าไม่ขึ้นก็ถือว่าแทงหวยผิด
เพราะถ้าคิดเยอะ สิ่งใหม่ๆ ที่เราไม่รู้ก็จะไม่เกิดขึ้น
.
คนที่ไม่กล้า ก็ไปต่อท้ายแถว
คนกล้าก็เดินหน้า นำไป
โอกาสใครโอการสมัน ไขว่คว้ากันเอา
ทุกวันนี้ วัดวงอย่างเดียวเรื่องต้นไม้
บอกเลย สั่งมาเจ๊งก็เยอะ 55555
แต่ที่รอด ทำเงิน ไม่ใช่น้อย
แค่ ชิงเฮา...ตัวเดียว ได้ไปเกือบ 5 หมื่น เมื่อปีที่แล้ว จนตอนนี้แทบไม่เหลือติดสวน จนต้องหยุดขาย รอขยายพันธ์ รอบใหม่
.
แล้วยังมีที่ซุ่มๆทำอยู่ แค่แหวก ออกมา นอกกระแส แล้วนำเสนอ สิ่งใหม่ นั่นละโอกาส ของเรา

คุนเรื่องยาไล่หนอนฆ่าหนอนฟรีและมีเกลื่อนเมือง(ขายได้ด้วย)

อาจจะพูดไม่บ่อยนักช่วงนี้ เพราะติดหาตัง55555
เอาเป็นว่า คุยเรื่องฝักคูนกันอีกที นอกจากขายได้โลละยี่สิบกว่าบาทแล้ว
ยังไปเก็บมาทำยาฆ่าสารพัดหนอนที่มันมาเจาะผลไม้ พืช ผักของเราได้อีกด้วย

ฝักคูนที่มันหล่นๆก็ไปเก็บๆเอามาไว้ใช้ เก็บอย่าให้โดนฝนเป็นดีที่สุดจะได้เก็บเอาไว้ใช้นานๆ

วีธีใช้แบบบ้านๆก็ไม่ยุ่งยาก ไม่ต้องวิชาการเยอะแยะ หลักการเยอะงานก็ไม่เดิน
เอาฝักคูนประมาณ  1 กกทุๆๆๆๆ เอาไปแช่ น้ำ 20 ลิตร ทิ้งเอาไว้ประมาณ 3-4 วัน
จากนั้นให้กรอง เอาแต่น้ำ
แล้วนำไปฉีดฆ่าแมลงในแปลงผัก
สามารถฆ่าพวกหนอนกระทู้หอมและหนอนกระทู้ผัก
หรือหนอนผลไม้อื่นๆ ก็ลองดูได้ ไม่เสียหาย
เพราะคนทำสวนเอง ใครมันจะไปลองได้ทุกหนอน
ใครลองกับพืชอื่นๆ ยังไง ได้ผล ก็กลับมาบอกกันบ้าง ก็เท่านั้นเอง
..
..
บางคนวิชาการเยอะ หลักการเยอะ
ก็ ฝักคูณ 3 โล+จุลินทรีย์หน่อกล้วย 3 ลิตร หมัก 7 วันก็ได้

อัตราการใช้ 50 ซีซี ต่อน้ำ 20 ลิตร ฉีดพ่นช่วงเช้า หรือ เย็น
ความถี่ในการฉีดพ่น 3 วันครั้ง/ 7 วันครั้ง
ขึ้นอยู่กับมีปริมาณศัตรูพืชเข้ามาทำลายมากน้อย
.
ให้ทำครั้งละ น้อยๆ เก็บไว้นาน มันจะเสื่อมสภาพ เดี๋ยวต้องทิ้ง เสียของ เสียเวลาเปล่าๆ
.
ในนาก็ยังฆ่าหอยเชอรี่ได้ ลน้ำลงให้น้อยที่สุด เอาฝักคุณมาทุบๆ ลายลายไปกับน้ำ 3-5 โล/ไร่ หอยตายดี
.
การเก็บรักษาฝักคูณ ต้องทำการทุบให้แตก จึงเอาไปเก็บในภาชนะที่มีการระบายอากาศได้ จะเก็บไว้ได้นาน เก็บทั้งฝัก ราขึ้นแน่ๆรับรอง

คุณภาพของยอตากแห้งที่ขายได้

เวลาเก็บก็ดูที่แก่จัดๆ ลูกมันจะขาว
ตา  ยอมันจะตึงๆ
1.ไม่มีเม็ดขาว
2.ไม่มีรา
.
ฉนั้น เวลาปลูกแบบพืชเศรษฐกิจ ก็ควรจะมีปุ๋ยคอก ใส่ให้มั่ง
ไม่ใช่มันโตเองได้ ก็เห็นแก่ได้ จะเอาอย่างเดียว แต่ไม่ให้ยอได้กินอาหารบ้างมันก็ไม่ไหว
ลูกไม่ใหญ่ น้ำหนักต่อต้นมันก็ไม่ดี เงินที่ควรจะได้ มันก็หายไปอีก
.
คิดจะปลูกก็ดู รอบๆบ้านมั่ง เพราะปลูกนอย บางที่มันก้ขายยาก คนรับซื้อก็จะหายากเพราะมันยิบย่อย
ถ้ามันเยอะ ราคาถูกในบางเวลา มันก็ยังได้เงินเป็นกอบเป็นกำ มีน้อย ค่าส่งก็เอาไปกินหมด
.
คำนึงถึงปริมาณที่จะได้ ให้ดี เดี๋ยวขายไม่ได้ จะว่าตลาดไม่มีอีก ตลาดมันมีเพียงแต่เขาไม่ซื้อคุณเท่านั้นละ
.
การเป็นพันธมิตร ทางการค้า แบบจริงจัง มันต้องทำแล้วมีกำไร ทั้งสองฝ่าย ไม่ใช่รอดอยู่คนเดียว
หักค่าน้ำมัน หักค่าแรงคนงาน มันควรจะเหลือกินบ้าง นั่นละถึงจะไปต่อได้
.
บางคนเห็นเขาปลูก แปลงใหญ่ ปลูกมั่ง 10-20 ต้น อันนี้บางทีมันก้ขายลำบาก...เอาที่เราถนัดแล้วคิดว่าขายได้ มองรอบๆบ้านก่อนจะปลูกอะไร
.
เกษตรคือการคิดสิ่งใหม่ ไม่ใช่ตามๆกันไป คนเรามีความสามารถ ความชำนาญไม่เหมือนกัน
.
เห็นเขาทำแล้วรวย เราทำมั่ง ทั้งที่ไม่รู้อะไรเลย มันไม่ได้ ศึกษา จนครบวงจรก่อนแล้วค่อยลงมือทำนั่นดีที่สุด

กระเจี๊ยบแห้ง เกรดไหน ทำแบบไหน ขายได้

ลุงถือว่าเป็นการบอกเล่าประสบการณ์นะครับ
ไม่ได่เก่งอะไร ก็สอบถามเอาจากโกดังรับซื้อนั่นละ
พอเราไปขาย เราก็จะได้รับรู้ข้อมูล ของผู้รับซื้อ ก็เอามาเล่า บอกกล่าวกัน
ให้คนที่ทำกระเจี๊ยบครั้งแรก ได้รู้ จะได้ไม่ทำพลาด เดี๋ยวขายไม่ได้ จะเสียกำลังใจ
.

• การเก็บเกี่ยว อย่าปล่อยจนแก่เกินไป  เดี๋ยวดอกมันจะลาย ขนาดเม็ดในจุกดำนี่ แก่เกินไปแล้วครับ ดอกเวลาตากจะเป็นตำหนิ
• สีเมื่อเวลาแห้งต้องไม่ซีด อย่าให้โดนน้ำฝนเวลาตาก สีต้องชัด เข้มตามแบบฉบับของเขา
• ไม่มีรา ตรงขั้ว ที่แทง นั่นละ
• แห้งสนิท ไม่คืนตัว

เพียงเท่านี้ก็ขายได้แล้ว ดอกเล็กมั่งใหญ่มั่ง ยังไม่ใช่ประเด็นหลัก หลักๆ มีเท่านี้ เท่าที่คนรับซื้อคุยให้ฟัง

ยอ โพสบ่อยจนกระแสแรง(หยุดแล้วนะ)

โพสเรื่องยอ มาประมาณ 1 ปี ทุกวันนี้รับโทรศัพทท์ไม่ไหว จนบางทีไม่รัยเลย
.
เคยพูดมาตลอดว่า ยอ อยู่ในความต้องการของตลาด
และนี่จะเป็นโพสสุดท้าย มันแรงจนกล้ว ใจเกษตรไทย
แห่ปลูกไปกับเขาด้วยทั้งที่ไม่รู้ว่าจะขายที่ไหน
.
นี่ละปัญหาที่สุด ของคนไทย..จะทำเอาคนที่ทำอยู่จริงเดือนร้อน
ก็พวกทำตามกระแสนี่ละ .. ฉนั้น ต่อไปนี้ จะเลิกพูดถึงยอ โดยเด็ดขาด
.
รายใหญ่ ขายได้ รายย่อย คุณจะทำยังไง คิดกันหรือยัง ตากยังไง
หน้าฝนมีเตาอบ ตู้อบใหม คุณเก็บรอราคาได้นานไหม ตอบโจทย์ตรงนี้ก่อน

ก่อนที่จะแห่ปลูกโดยไม่มีการวางแผน

ตามแบบฉบับการทำงานแบบตัวใครตัวมัน มองเห็นเม็ดเงินได้อย่างเดียว
ทางเสีอมองไม่เห็น มันขายได้ สำหรับคนที่วางแผนการไว้ดี
.
เดรื่องหั่วตัวละ หมื่นสองหมื่น ตู้อบขนาดใหญ่ต้องมีสำรองมั่ง เวลาฟ้าฝนไม่เป็นใจ

ศักยภาพของแต่ละคนไม่เท่ากัน ฉนั้น อาจมีล้มบนเส้นทางที่วาดไว้ แต่จะไม่ล้มตลอดไป สำหรับคนที่วางแผนงานได้ดี และรู้จักว่า อะไรเหมาะกับตัวเอง